PG Partner Gospodarczy

Sam fakt, że pracowaliśmy za granicą, nie zwalnia nas automatycznie z obowiązku rozliczania podatków w Polsce. O tym, gdzie powinniśmy się rozliczać, decyduje czas pobytu i lokalizacja tzw. ośrodka interesów życiowych. Piszemy o tym, co należy wziąć pod uwagę przy rozliczaniu podatku od dochodów z tytułu pracy za granicą.

Od czczego zależy rezydencja podatkowa? 

Rezydencja podatkowa uzależniona jest od miejsca zamieszkania. Co do zasady przyjmuje się, że osoba, która przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, formalnie uznawana jest za zamieszkałą w Polsce. W związku z tym powinna rozliczać podatki w Polsce. Jednocześnie sam fakt krótszego przebywania na terytorium Polski nie decyduje automatycznie o tym, że nie musimy w Polsce rozliczać podatków. Dzieje się tak, ponieważ drugim czynnikiem branym pod uwagę przez organy podatkowe jest lokalizacja ośrodka interesów życiowych. 

Jeżeli w Polsce posiadamy bliską rodzinę, nieruchomości, zobowiązania towarzyskie lub w jakiś sposób bierzemy udział w życiu politycznym czy społecznym, to uznani zostaniemy za rezydentów podatkowych. W przypadku osób samotnych bardziej liczy się centrum interesów gospodarczych, czyli miejsce świadczenia pracy lub prowadzenia biznesu. 

Jeżeli ktoś wyjeżdża do pracy za granicą bez zamiaru przeprowadzenia się i pozostania na stałe, to podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Taka osoba powinna składać w Polsce zeznanie roczne z dochodów osiągniętych za granicą. 

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania 

Należy sprawdzić, czy kraj, w którym pracowaliśmy ma podpisaną z Polską umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jeżeli takiej umowy nie ma, będziemy zmuszeni do złożenia zeznania podatkowego w Polsce, nawet wtedy, gdy nie osiągnęliśmy żadnych dochodów na terenie Polski w danym roku rozliczeniowym. 

W przypadku istnienia odpowiednich umów, należy zapoznać się z ich postanowieniami i zastosować przy składaniu zeznania podatkowego. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują metodę wyłączenia z progresją lub metodę zaliczenia proporcjonalnego. Pełny spis umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, wraz z dokumentami do pobrania, znajduje się na stronie podatki.gov.pl. 

PIT-36 z załącznikiem PIT/ZG 

Chcąc rozliczyć dochody zagraniczne używamy formularza PIT-36 z załącznikiem PIT/ZG (Informacja o wysokości dochodów/przychodów z zagranicy i zapłaconym podatku). Roczne zeznanie podatkowe musimy złożyć nie później niż do 30 kwietnia (roku następującego po roku, którego dotyczy zeznanie). 

Należy pamiętać, że złożenie zeznania nie jest równoznaczne z koniecznością zapłacenia podatku. Osoby rozliczające dochody z pracy za granicą zgodnie z metodą zaliczania proporcjonalnego, mają możliwość skorzystania z tzw. ulgi abolicyjnej. Dzięki niej, podobnie jak przy rozliczeniu według zasady wyłączenia z progresją, dochód uzyskany za granicą nie będzie opodatkowany w Polsce. 

Zaliczka na podatek dochodowy – 17% lub więcej 

Jeżeli rozliczamy się według metody zaliczenia proporcjonalnego i wykazujemy dochody uzyskane bez pośrednictwa polskiego płatnika, jesteśmy zobowiązani do zapłacenia zaliczki na podatek dochodowy. Minimalna wysokość zaliczki to 17% dochodów, jednak można też zastosować wyższy próg według skali podatkowej. 

Zaliczkę należy wpłacić nie później niż do 20 dnia miesiąca, który następuje po miesiącu powrotu do kraju. Wyjątkiem jest sytuacja, w której powrót z zagranicy miał miejsce w grudniu: w takich okolicznościach termin opłacenia zaliczki pokrywa się z terminem zeznania rocznego, czyli do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym). 

Procedury rozliczania podatków za pracę za granicą wymagają ciągle aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa podatkowego. Jeżeli nie mamy czasu na samodzielne przygotowanie zeznań podatkowych, najbardziej komfortowym rozwiązaniem będzie zwrócenie się o przygotowanie deklaracji PIT do profesjonalnego biura rachunkowego. To również rozwiązanie najbezpieczniejsze, dające pewność załatwienia sprawy zgodnie z przepisami.