PG Partner Gospodarczy

Z początkiem 2017 roku weszły w życie przepisy, które poważnie ograniczyły możliwość dokonywania płatności gotówkowych w transakcjach między przedsiębiorcami.

Obniżono limit transakcji gotówkowych z 15 000 euro do 15 000 zł co wynika ze zmian wprowadzonych do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Nowe regulacje nie tylko kilkakrotnie obniżyły obowiązujący w tym zakresie limit, ale również wprowadziły sankcje podatkowe za nieprzestrzeganie tych ograniczeń. Dotyczą one w szczególności możliwości zaliczania wydatków związanych z tymi transakcjami do kosztów uzyskania przychodów.    

Art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności określa że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy spełnione są łącznie oba warunki:

• stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
• jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 zł.

Jeżeli przedsiębiorca rozlicza transakcje w walutach obcych to przeliczyć je należy na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Zatem spełnić trzeba łącznie wskazane wyżej dwa warunki, aby powstał obowiązek dokonywania lub przyjmowania płatności poprzez rachunek bankowy.

Wydatki powyżej 15 tys. zł opłacone gotówką nie są kosztem!

 

Wartość transakcji obligująca do ich dokonywania w formie bezgotówkowej
Do końca 2016 r.	Od 1 stycznia 2017 r.
Obowiązek dokonywania transakcji za pośrednictwem rachunku bankowego istniał, jeżeli jej stronami byli przedsiębiorcy, a jednorazowa wartość tej transakcji przekraczała równowartość 15.000 euro.	Obowiązek dokonywania transakcji za pośrednictwem rachunku płatniczego występuje, jeżeli jej stronami są przedsiębiorcy, a jednorazowa wartość tej transakcji przekracza równowartość 15.000 zł.

PRZYKŁAD 1

Przedsiębiorca „A” w maju 2017 roku kupił od przedsiębiorcy „B” towar za 63.800 zł, płacąc za całość transakcji gotówką. Brak możliwości zaliczenia wspomnianego kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca tej transakcji została dokonana z pominięciem rachunku płatniczego dotyczy zatem kwoty 63.800 zł, a nie kwoty 48.800 zł (obliczonej jako wynik działania: 63.800 zł – 15.000 zł), którą należy wyłączyć z kosztów.

PRZYKŁAD 2

Przedsiębiorca zakupił w hurtowni materiał za kwotę 20.000 zł. Pierwszego dnia miesiąca 1.08.2017 otrzymał fakturę FV 1/08/17, którą zaksięgował w KPIR w dacie wystawienia. Na koniec kolejnego miesiąca (30.09.2017) uiścił zapłatę w całości płacąc gotówką. We wrześniu przedsiębiorca wystawił jedną fakturę sprzedaży z datą 1.09 na kwotę 3000 zł oraz dokonał zakupu materiałów na kwotę 10.000 zł opłacone przelewem.

Wydatek nie może stanowić kosztów uzyskania przychodu w związku z czym powinien zostać wyksięgowany.